W 1970 roku rozpoczęłam studia w Wyższej Szkole Nauczycielskiej w Siedlcach, kierunek Nauczanie Początkowe z WF, którą ukończyłam z wynikiem bardzo dobrym.  W tym samym roku wyszłam za mąż i podjęłam dalsze studia na Wydziale Psychologii i Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego w zakresie pedagogiki. Po ich ukończeniu w 1975 roku rozpoczęłam pracę na Wydziale Psychologii i Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego. Na Wydziale Pedagogicznym pracuję do chwili obecnej.

Tytuł doktora nauk humanistycznych otrzymałam w 1984 r., nadany uchwałą Rady Naukowej Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego z dn. 16.10.1984 r, a 17 marca 1998 roku stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki nadany uchwałą Rady Naukowej Wydziału Pedagogicznego i zatwierdzony przez Centralną Komisję do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych na podstawie artykułu 17 ust.1 ustawy z dn.12 września 1998 roku.

Od 1995 roku jestem jednym z członków założycieli Polskiej Fundacji Pomocy Dzieciom Niedosłyszącym „Echo”, także Kierownikiem Ośrodka Wsparcia powołanego przy Fundacji. W ramach działalności statutowej Fundacji kilka razy w każdym roku szkolnym uczestniczę w posiedzeniach Rad Pedagogicznych przedszkoli i szkół wszystkich szczebli celem przybliżenia nauczycielom problemów związanych z edukacją dzieci z wadami słuchu w szkołach masowych i integracyjnych oraz udzielenia im wsparcia i pomocy w ich rozwiązywaniu. Podobne spotkania prowadzę z dziećmi i młodzieżą z klas do których uczęszczają podopieczni Fundacji – zwykle celem spotkań jest rozwiązywanie konfliktów i przeciwdziałanie marginalizacji społecznej młodzieży niesłyszącej i raz w roku z rodzicami dzieci, które są objęte działalnością Ośrodka Wsparcia – celem, pedagogizacja rodziców i przygotowanie do współpracy z instytucjami edukacyjnym.

Aktywnie uczestniczę w działalności Forum Inicjatyw Organizacji Pozarządowych i Zespole Organizacji Pozarządowych działającym przy Biurze Rzecznika Praw Dziecka.

Działalność dydaktyczna

W ramach obowiązków dydaktycznych prowadzę wykłady, konwersatoria, lektorium, seminaria licencjackie i magisterskie na studiach stacjonarnych – kierunek Pedagogika Ogólna i na specjalności Pedagogika Rewalidacyjna według autorskich programów opracowanych, pod moim kierunkiem, przez Zespół Pracowni Pedagogiki Rewalidacyjnej oraz wykłady i seminaria magisterskie na studiach zaocznych Wydziału Pedagogicznego Uniwersytetu Warszawskiego i wykłady i seminaria licencjackie w Wyższej Szkole Suwalsko – Mazurskiej w Suwałkach (od 2000r etatowy prof. nadzwyczajny niepublicznej szkoły wyższej). Prowadzę również wykłady na Studiach Podyplomowych realizowanych w ramach Wydziału Pedagogicznego UW – Polityki Społecznej i Zarządzania Oświatą (na zaproszenie kierownika tych studiów) i Podyplomowym Studium Kwalifikacyjnym w zakresie: Edukacji Integracyjnej Dzieci Niepełnosprawnych – przygotowanym i realizowanym przez Pracownię Pedagogiki Rewalidacyjnej.

Problematyka prowadzonych przeze mnie zajęć koncentruje się wokół problemów pedagogiki specjalnej. Od 1999 roku prowadzę również seminarium doktoranckie. W okresie zatrudnienia na Wydziale Pedagogicznym UW kilkakrotnie pełniłam funkcję opiekuna I roku studiów stacjonarnych i opiekuna Indywidualnego Toku Studiów (od 1993), także trzykrotnie I sekretarza i egzaminatora oraz pięciokrotnie przewodniczącego Komisji Rekrutacyjnej na studia stacjonarne Wydziału Pedagogicznego UW.od 2009 pełnię funkcję prodziekana ds. naukowych.

Za działalność dydaktyczno – naukową trzykrotnie otrzymałam Indywidualną Nagrodę Rektora (II stopnia – 1981, 1983, 1998) i na wniosek Dziekana Wydziału Pedagogicznego UW Srebrny Krzyż Zasługi w 2004 r.

Działalność naukowa

W działalności naukowej koncentruję się na problemach rozwoju i edukacji osób niepełnosprawnych, szczególnie na diagnozie uwarunkowań procesu usprawniania, edukacji integracyjnej, mechanizmach adaptacji do życia i wypełniania zadań życiowych przez osoby niepełnosprawne także wykluczenia społecznego osób niepełnosprawnych w środowisku rodzinnym, edukacyjnym, zawodowym, społeczności lokalnej.

W 1993 r. jako członek Zespołu Badawczego powołanego przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN do realizacji problemu węzłowego Człowiek niepełnosprawny w środowisku lokalnym uczestniczyłam w badaniach: Analiza funkcjonowania systemu kształcenia integracyjnego w Polsce na poziomie szkół podstawowych.

W 1998 – 1999 r. podjęłam współpracę naukową z Instytutem Fizjologii Patologii Słuchu i Mowy jako koordynatorem ogólnokrajowego programu: Opieka nad osobami z uszkodzonym słuchem. W 2000 – 2001 zrealizowałam badania w ramach BW nr.17 na temat: Rodzinne i osobowościowe i społeczne uwarunkowania rozwoju niepełnosprawnych dzieci i młodzieży.

W 2001 – 2003 uczestniczyłam w badaniach Pilot Projekt Copernico realizowanych przez Pracownię Pedagogiki Rewalidacyjnej Wydziału Pedagogicznego UW we współpracy z Polskim Związkiem Niewidomych, Fundacją Aktywnej Rehabilitacji – jako partnerami polskimi oraz Fundacją Uniwersytetu w Salamance (Hiszpania) i podobną organizacją w Averio (Portugalia) na temat: Wspomaganie niepełnosprawnych absolwentów szkół wyższych na rynku pracy oraz dostosowanie rynku pracy dla osób niepełnosprawnych do standardów Unii Europejskiej.

W 1999 roku wraz z Zespołem Pracowni przygotowałam ogólnopolską konferencję naukową pt. Paradygmaty i przeobrażenia edukacji specjalnej. W świetle dorobku profesora Aleksandra Hulka. (materiały z konferencji zostały opublikowane w 2001 r. pod moją redakcją), a w 2003 r. na temat: Integracja społeczna osób niepełnosprawnych (materiały z konferencji ukazały się w 2004 r. pod redakcją G. Dryżałowska, H.Żuraw).

W roku akademickim 2003/2004 i wraz z Zespołem Pracowni zorganizowałam seminarium dla niepełnosprawnych kandydatów na studia i nauczycieli szkół średnich, masowych i specjalnych na temat: Studenci niepełnosprawni na Uniwersytecie Warszawskim, a w 2004/2005 seminarium dla nauczycieli szkolnictwa masowego nt: Proces integracji społecznej dzieci i młodzieży w szkołach integracyjnych i masowych.

Z Fundacją Echo związana jestem od 2007 roku. Praca z osobami niesłyszącymi jest moją pasją. Pracuję z podopiecznymi Fundacji w każdym wieku, choć najwięcej czasu poświęcam najmłodszym dzieciom.

Oprócz zajęć indywidualnych prowadzę zajęcia grupowe z psychomotoryki i Ruchu Rozwijającego wg. Weroniki Sherborne. Uwielbiam dobrą energię dzieci wnoszoną na zajęcia i nieustanne zaskakiwanie zarówno mnie jak i rodziców.
Z rodzicami śmiejemy się i czasami płaczemy na zajęciach w ramach „Szkoły dla rodziców”. Doświadczenie nauczyło mnie, że każdy rodzic dziecka niesłyszącego bardzo kocha swoje dziecko i stara się być najlepszą mamą, najlepszym tatą na świecie. Każdy ma dar tylko trzeba czasami go odkryć.

Bycie osobą niesłyszącą nie jest mi obce bo sama mam wadę słuchu. Wniosła ona w moje życie wiele dobrych doświadczeń i pozwoliła poznać cudownych ludzi. Osobiste doświadczenia wykorzystuję w warsztatach z młodzieżą.

Prywatnie jestem szczęśliwą mamą Gabrysi. Wolny czas spędzamy wędrując po górach, lub na długich rozmowach z przyjaciółmi. W chwilach wyjątkowych piszę wiersze, którymi obdarowuję bliskich lub w zaciszu swojego wymarzonego mieszkania marzę jedząc lody wiśniowe.

Od 1989 r. pracuję z dziećmi niedosłyszącymi i cały czas jest to moją pasją.W Fundac ji prowadzę terapię indywidualną i grupową, pedagogiczną i ogólnorozwojową, oraz zajęcia przygotowujące szóstoklasistów do sprawdzianu na koniec szkoły.

Absolwentka Podyplomowego Studium Pomocy Dzieciom Autystycznym i Ich Rodzinom oraz Studium Pomocy Psychologicznej i Socjoterapii.

Od 12 lat logopeda w Ośrodku Wsparcia przy Polskiej Fundacji Pomocy Dzieciom Niedosłyszącym „Echo”. Pracuje z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej w Kozienicach.

Mieszkam z rodziną ( mężem i dwiema córeczkami Tosią i Zuzią) na wsi 100 km od Warszawy w niewielkim domku, w którym kiedyś mieszkali moi dziadkowie. Ten dom ma duszę i jest pełen radości. W wychowaniu dzieci pomagają nam dwie wspaniałe babcie i dwaj super – dziadkowie.

Mamy dużo zwierząt. Miejsce szczególne zajmuje pies Chaps – najlepszy przyjaciel rodziny, którego dostaliśmy w prezencie od Znajomych. Jest przesympatyczny i bardzo mądry.

Koty: Klakier, Kokos, Mordka i Dżez to wiecznie spragniona pieszczot kocia rodzinka.

Pies Burek –  wierny stróż podwórka – przybłąkał się 7 lat temu i pozostał z nami. Na podwórku jest głośno i kolorowo, a to za sprawą stadka kur pod wodzą koguta.

Moim marzeniem jest zwiedzanie świata razem z moją rodziną – na początku może Polski.

Mimo, ze mieszkam daleko od Warszawy, nie potrafię rozstać się z Fundacją „Echo”. Spotkałam tu życzliwych ludzi, a praca z dziećmi z wadą słuchu i ich rodzinami jest moją pasją, daje mi dużo radości i satysfakcji.

Z Fundacją ECHO współpracuję od 1996 roku. Prowadzę tu indywidualne zajęcia logopedyczno-pedagogiczne dla podopiecznych Fundacji w każdym wieku. Ponadto od kilku lat prowadzę zajęcia z terapii pedagogicznej i logopedycznej na terenie Piaseczna, gdzie mieszkam z mężem i dwójką nastoletnich dzieci.

Oprócz pracy  zawodowej lubię chodzić po górach, czytać powieści i słuchać muzyki klasycznej i jazzu.

Jestem logopedą, surdologopedą, pedagogiem specjalnym oraz trenerem metody werbotonalnej. Od 15 lat pracuję z dziećmi z wadą słuchu.

Od 4 lat mam wielką przyjemność pracować metodą werbotonalną i widzieć wspaniałe rezultaty. Prywatnie jestem mamą trójki dzieci.

Słuchaczka Studium Podyplomowego „Usprawnianie dzieci ze sprzężoną niepełnosprawnością.”

Prowadzę terapię logopedyczną i pedagogiczną dzieci w różnym wieku. Moje zawodowe pasje to: diagnozowanie problemów dotyczących rozwoju mowy oraz komunikacji pozawerbalnej, obserwowanie i wspieranie rozwoju poznawczego, społecznego i komunikacyjnego małych dzieci.
Prywatnie jestem szczęśliwą żoną i mamą. Jestem miłośniczką przyrody, gór z których pochodzę, literatury pięknej i teatru.

„Pracowałam z dziećmi z wadą słuchu, z dziećmi z upośledzeniem umysłowym, z dysfunkcjami układu nerwowego,ze sprzężoną niepełnosprawnością. Mam doświadczenie pracy w poradniach, w szkole oraz na licznych turnusach rehabilitacyjnych. Chętnie pracuję zarówno z małymi dziećmi, jak i z młodzieżą.
Jestem żoną Sławka i mamą Marysi i Gabrysi. Rodzina jest moim prawdziwym skarbem. Lubię kino, teatr, muzykę, taniec, wędrówki po górach. Bardzo lubię rozmawiać z ludźmi. Chciałabym rozwijać własną rodzinę i pomóc rozwijać się innym. Wiele czerpię ze Szkoły Rodziców i Wychowawców oraz Akademii Familijnej.

Moją pasją jest praca na rzecz jedności osoby i rodziny. Wykonuję mój zawód, ponieważ wiele lat temu odkryłam, że moim powołaniem, jest m.in. pomoc osobom niepełnosprawnym i ich rodzinom, szczególnie w pokonywaniu barier komunikacyjnych.”

Uwielbiam jeździć na turnusy rehabilitacyjne. Ich ilości nie jestem w stanie podać. Zawsze są to ciekawe spotkania z całymi rodzinami małych pacjentów.

Prywatnie jestem mamą dwóch córek- Moniki i Igi. W  naszym domu mieszkają z nami piesek- Emka, chomik -Pusia, rybka- bojownik, zwany Helmutem i zestaw rybek pielęgnic. Lubię swój dom i chętnie w nim odpoczywam czytając książki.

W 2010 roku miałam okazję poznać dzieci i zespół specjalistów podczas letniego turnusu rehabilitacyjnego.
Po turnusie trudno już było sobie wyobrazić pracę poza Fundacją.
Prowadzę zajęcia grupowe z Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne  i Psychomotoryki dla najmłodszych podopiecznych a także zajęcia z Psychoedukacji dla nieco starszych.

Mam też przyjemność spotykać się z dziećmi z trudnościami w zakresie integracji sensorycznej. Wspólne zabawy: bujanie się, skakanie, polisensoryczne poznawanie świata to wspaniała przygoda dla dzieci, a dla mnie źródło satysfakcji z powodu osiągnięć rozwojowych dzieci.

Prywatnie jestem przede wszystkim mamą Mikołaja. Uwielbiamy wspólne zabawy na basenie i długie spacery.
Chcę by mój syn wiedział, że „Życie to raj, do którego klucze są w naszych rękach”.

Jestem pedagogiem specjalnym o  specjalności pedagogika terapeutyczna, logopedą szkolnym, nauczycielem dyplomowanym z wieloletnią praktyką w pracy z dziećmi ze specyficznymi trudnościami, dyplomowanym i certyfikowanym diagnostą i terapeutą SI, dyplomowanym terapeutą pedagogicznym.

Praca z dziećmi z wadą słuchu sprawia mi ogromną przyjemność i satysfakcję. Jako mama dwójki niedosłyszących dzieci(także podopiecznych fundacji) doskonale potrafię zrozumieć potrzeby dzieci i ich rodziców.

W Fundacji ECHO prowadzę  indywidualną terapię integracji sensorycznej oraz zajęcia grupowe z terapii ręki.

 Wolny czas lubię  spędzać z rodziną i przyjaciółmi. Lubię rokową muzykę i książki biograficzne.

Psychologia: początek kariery rok 1998
– Doktorant na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego
Podejmuję zagadnienia badawcze związane m.in. z jakością życia i rehabilitacją zawodową osób niepełnosprawnych oraz z zakresu psychologii między-kulturowej. Jestem autorem i współautorem publikacji naukowych z zakresu psychologii rehabilitacyjnej, rozwoju człowieka, kulturowego ujęcia niepełnosprawności, a także opracowań i programów szkoleń dla specjalistów pracujących w obszarze poprawy jakości życia osób niepełnosprawnych i wykluczonych społecznie

www.psych.uw.edu.pl/rehabilitacja

Zatrudnienie Wspomagane: początek kariery rok 2005, w PFPDN ECHO od roku 2008
– Prezes Zarządu Polskiej Unii Zatrudnienia Wspomaganego www.puzw.pl
– Aktywny trener pracy

Psychoanaliza: początek kariery rok 2008
– jest to najstarsza forma psychoterapii pozwalająca na odnalezienie radości życia i realizowanie swoich pragnień w pełnej akceptacji siebie i świata www.semioticon.eu

Wybrane publikacje znajdują się tutaj.

CODA, ukończyła Szkołę Główną Handlową – mgr ekonomii,  oraz studia podyplomowe „ Job Coaching” – Doradztwo Zawodowe w Szkole Głównej Handlowej  oraz  „Doradztwo Zawodowe i Edukacyjne „ w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej.  Ekspert  ds. zatrudnienia  osób niepełnosprawnych, pośrednik pracy,  trener pracy, szkoleniowiec oraz biegły tłumacz  języka migowego.

Od wielu lat pracuje na rzecz osób Głuchych . Prowadzi działalność w  zakresie  szkolenia,  wdrażania i wspierania programów zatrudniania pracowników z niepełnosprawnością od momentu podjęcia decyzji o zatrudnieniu,  aż do stałego wspierania ich  w miejscu pracy.

W wolnych chwilach podróżuję  oraz  pracuję w ogrodzie.

Jestem absolwentką Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Studia podyplomowe z zakresu neurologopedii ukończyłam na SWPS Uniwersytecie Humanistycznospołecznym w Warszawie.

Z Polską Fundacją Pomocy Dzieciom Niedosłyszącym -ECHO- jestem związana od 2012 roku. W okresie wakacyjnym wyjeżdżam na turnusy rehabilitacyjne organizowane przez tę fundację. W roku szkolnym prowadzę zajęcia indywidualne oraz grupowe logorytmiczne dla dzieci, emisję głosu dla młodzieży oraz indywidualne zajęcia logopedyczne dla dorosłych.

Jestem logopedą w Zespole Szkół z Oddziałami Integracyjnymi Nr 41 w Warszawie oraz w Niepublicznym Przedszkolu Montessori Artystyczny Kącik.

Jestem surdopedagogiem i logopedą. Z dziećmi z wadą słuchu pracuję od 2006 roku. Od 2012 roku współpracuję z Fundacją ECHO. Prowadzę zajęcia grupowe z Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne oraz Logorytmikę. Praca z małymi dziećmi z wadą słuchu daje mi dużo satysfakcji i radości, ponieważ robię to co lubię.

Moją pasją są podróże. Zwiedzam Polskę oraz różne zakątki świata. Spełniam swoje marzenia.

Jestem absolwentką Akademii Pedagogiki Specjalnej im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie oraz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Specjalizacje z zakresu Neurologopedii ukończyłam na SWPS Uniwersytecie Humanistycznospołecznym w Warszawie

Od 2015 roku współpracuje z  Polską Fundacją Pomocy Dzieciom Niedosłyszącym – ECHO. Początkowo były to wspólne wyjazdy na letnie turnusy rehabilitacyjne w ramach, których prowadziłam indywidualne zajęcia logopedyczne, grupowe zajęcia logorytmiczne i pedagogiczne. Od 2017 prowadzę w siedzibie Fundacji logorytmikę, grupowe zajęcia z elementami Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne oraz grupowe zajęcia z zakresu psychoedukacji.

Swoje doświadczenie zawodowe zdobywam pracując jako neurologopeda i teraputa ręki w Przedszkolu Integracyjnym i Specjalnym „Zielony Latawiec”,  Przedszkolu Montessori „Ciekawi Świata”, prowadzę również zajęcia indywidualne w ramach Wczesnego Wspierania Rozwoju. Współpracuje z „Centrum Przyjaznej Terapii” oraz Fundacją „Wsparcie na Starcie” i Fundacją „ECHO” .

Biorę udział w licznych konferencjach, szkoleniach oraz kursach związanych z rozwojem komunikacji dziecka, starając się aby wykorzystywane w pracy techniki i metody uwzględniały najnowsze wyniki badań naukowych oraz były maksymalnie dostosowane do indywidualnych potrzeb dziecka.

Moje pierwsze spotkanie z Fundacją Echo nastąpiło w 2004 roku, kiedy to poszukiwałam turnusu rehabilitacyjnego dla swojego niespełna rocznego synka Jakuba, który jest niesłyszący. Zostaliśmy przygarnięci z niezwykłą serdecznością i zrozumieniem, i tak to się wszystko zaczęło…Przez 4 lata byliśmy podopiecznymi Fundacji, a gdy nastąpił czas pożegnania okazało się, że „nie umiem” rozstać się z niezwykle życzliwymi ludźmi z Fundacji. Zostałam więc tyle, że niejako po drugiej stronie i tak oto od 2009 roku prowadziłam zajęcia logopedyczne, logorytmiczne oraz z integracji sensorycznej.

Na co dzień mieszkam nad morzem, w Gdańsku, jestem mamą dwóch wspaniałych chłopców. Uwielbiamy wspólne rajdy, czytanie do rana, no i spacery nad morzem. A gdy tylko sprzyja nam czas wolny próbuję zarazić chłopaków chodzeniem po górach .

I chociaż przemierzając, co tydzień długą drogę do Warszawy- często z wieloma przygodami-nie zawsze jestem pełna zapału, gdy tylko przekroczę próg Fundacji i spotykam moje „maluchy”, wraca on natychmiast ze zdwojoną siłą. Praca z dziećmi niesłyszącymi i ich rodzicami jest moją wielką pasją, prawdziwą radością oraz wyzwaniem.

Praca z dziećmi w Fundacji ” ECHO” to wielka moja radość i pasja. Z fundacją „ECHO” jestem związana od września 1999 roku. Od tamtej pory prowadzę zajęcia twórczo- terapeutyczne (plastyka, zajęcia manualne, elementy sensoryki) z dziećmi i młodzieżą. Na moich zajęciach dzieci mają możliwość nie tylko doświadczać nowych technik plastycznych (wyrażania siebie poprzez twórczość artystyczną), poznawać podstawy rysunku, malarstwa, rzeźby, ale mogą także rozwijać wyobraźnię, potrzebę twórczą i manualne zdolności, a także odprężyć się. Na zajęciach staram się zapewnić różnorodność zadań plastycznych tak by rozwijać potencjał twórczy każdego podopiecznego dziecka, dopasowując indywidualne zadanie do jego możliwości psychofizycznych. Młodzież i starsze dzieci dodatkowo uczą się autoprezentacji.

Jestem absolwentką ASP w Warszawie Wydziału Wzornictwa Przemysłowego, a także wcześniej ukończonego Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych na ulicy Smoczej w Warszawie. Od wielu lat zajmuję się profesjonalnym projektowaniem, dekorowaniem i stylizowaniem domów, apartamentów, sklepów, pensjonatów, kawiarni, restauracji, wystaw, biur itd. Projektuję meble, lampy, dekoracje do wnętrz, maluję obrazy, ilustracje do książek oraz wykonuję grafiki. Kilka razy jako stylista wnętrz wystąpiłam w programach telewizyjnych (TVP1, TVN Style ). Jako specjalista od wystroju i projektowania wnętrz szkoliłam zespół dekoratorów w Barcelonie. Swoje doświadczenie w projektowaniu wnętrz zdobywałam w Londynie, Milton K. (Anglia), w Bresci pod Mediolanem. Ponadto posiadam dwuletnie doświadczenie w pracy z osobami niepełnosprawnymi intelektualnie i dodatkowymi dysfunkcjami rozwojowymi pracując jako specjalista terapii zajęciowej w Ośrodku dla Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie.

Wśród moich fundacyjnych wychowanków są już absolwenci wyższych uczelni artystycznych. Oprócz ogromnego potencjału twórczo- terapeutycznego, zajęcia pomagają moim wychowankom podejmować nowe, samodzielne wyzwania w obszarze edukacji artystycznej, a w przyszłości także i zawodowe..

Prywatnie jestem szczęśliwą żoną i mamą dwójki wspaniałych dzieci.

Praca z dziećmi niedosłyszącymi jest dla mnie bardzo naturalna, jako siostra niedosłyszącego brata brałam udział w wielu integracyjnych formach w Fundacji- początkowo jako uczestniczka, później jako wolontariuszka. W innych organizacjach i formach staram się szerzyć praktyczne umiejętności wychowawców w integracji i włączaniu osób niepełnosprawnych.

W Fundacji prowadzę terapię grupową umuzykalniającą- tzw. gordonki. Również elementy metody harcerskiej towarzyszą nam w odkrywaniu komunikacji muzycznej- pozytywność, indywidualność, wzajemność oddziaływań, dobrowolność, naturalność i pośredniość. Dzieciom oddaję serce i uśmiech, zaś rodziców chcę wzmacniać w umiejętnościach wokalnych, by wspólnie tworzyć bogaty dźwiękowo świat wokół dzieci.

Prywatnie jestem mamą młodego urwisa, żoną, wychowawcą i metodykiem harcerskim.  Codziennie śpiewam, gram, organizuję, animuję i szkolę.

Absolwentka Akademii Muzycznej im. Czajkowskiego w Kijowie. Pedagogiczna drogę rozpoczęłam jako nauczyciel gry na fortepianie w szkole muzycznej. Zawsze jednak czułam ze klasyczne nauczanie jest tylko dla „wybranych” i jest bardzo trudne, zupełnie odwrotnie od samej muzyki. Po urodzeniu mojej córeczki zaczęłam szukać „naturalnego” sposobu na poznawanie i rozumienie muzyki. Tak odkryłam dla siebie umuzykalnianie dzieci metoda E.E. Gordona. Dalej byli wszystkie możliwe warsztaty dla nauczycieli na terenie Polski (ogólnoumuzykalniających i gry na instrumentach), prowadzonych jak Polskimi tak i Amerykańskimi nauczycielami. Na zajęciach śpiewamy, ruszamy się, bawimy się i poznajemy świat bezgranicznie twórczej wibracji, muzyki.
Prywatnie jestem mama Kalinki i Milenki, dziewczynek dla których muzyka jest językiem ojczystym. Kocham muzykę i jej wyjątkową naturalną umiejętność kolorowania życia.

Studentka filologii na specjalności nauczanie języka angielskiego i nauczanie języka niemieckiego UW oraz audiofonologii na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Jako członek stowarzyszenia naukowego Collegium Invisibile współpracuje z Pracownią Lingwistyki Migowej na Wydziale Polonistyki UW.

Jestem osobą niesłyszącą, a od szesnastu lat Głuchym – z wyboru. Nauczyłem się (i nadal się uczę) „pięknego języka motyli” (czyli polskiego języka migowego: motyl jest symbolem Głuchych).

Pracuję „od zawsze” w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Głuchych w Warszawie przy ulicy Łuckiej (jest tam liceum, technikum, szkoła zawodowa i studium policealne), w którym – oczywiście – uczę polskiego. Mam też pewne doświadczenie w pracy z młodszymi (ze starszych klas szkoły podstawowej i z gimnazjum). Zajęcia w „Echu” prowadzę od paru lat, rzecz jasna z polskiego.

Prywatnie jestem szczęśliwym mężem i ojcem, uwielbiam chodzić po górach i czytać dobre książki.

Przedmioty matematyczno-fizyczne, jęz. rosyjski.

Moja działalność w Fundacji polega na udzielaniu pomocy dzieciom i młodzieży (nie nadążającym za programem szkolnym, ale też chcącym rozszerzyć wiadomości) w dziedzinach:  matematyki, fizyki, jak również geografii, wiedzy o kulturze i języka rosyjskiego.